laatste keer
Door: Pauline
Blijf op de hoogte en volg Pauline
03 December 2014 | Suriname, Paramaribo
Kijk mensen, op die mooie plek was ik dit weekend. In die boot ook, maar hier was het water te laag, dus moesten wij een stukje lopen over de rotsen om daarna weer in te kunnen stappen.
Na al de gedane stage-arbeid was het een heerlijk gevoel om op vrijdag 'op vakantie' te kunnen gaan. Dat wil zeggen, op een trip naar het binnenland.
Met 9 andere mensen, onbekenden, gingen we op weg naar Anaula Resort, aan de Boven-Surinamerivier.
De busrit was op den duur slaapverwekkend dus al helemaal vakantie.
Na 2 en half uur kwamen we bij het eindpunt, Atjoni. Dit is de opstapplaats in de boot, ofwel korjaal. Klinkt basic en authentiek maar er zit gewoon een buitenboordmoter op hoor. Maar goed ook, anders zou het een dagtocht geworden zijn.
Wel een prachtige dagtocht, dat dan weer wel. Maar nu duurde het maar 1 uur voordat we in het paradijs aankwamen. Hele mooie plek, leuke cabana en heerlijk rustig. Geen auto's alleen het geluid van de rivier. Meestal dan.
Er kwamen natuurlijk ook andere boten langs met motoren. Langs de rivier zijn namelijk vele dorpen en de bewoners reizen per korjaal. Maar de meesten blijven gewoon in hun dorp om te wassen in de rivier en eten te koken in de hut en de kinderen te verzorgen. En mobiel bellen af en toe.
Op de dag dat wij een dorp gingen bezoeken was iedereen in de rivier om te ponsen. Dat doen ze ongeveer 1 x per 4 jaar. Iemand heeft dan diep in het bos bepaalde lianen gevonden. Die worden gekapt, een hele nacht zacht gemaakt door er op te slaan en de volgende dag, deze zaterdag dus, in het water gegooid. Er komt dan een stof vrij waardoor de vissen bedwelmd raken en naar boven komen drijven. Op die manier hebben ze een gemakkelijke vangst.
Het maken van foto's wordt niet zo op prijs gesteld dus ik heb alleen maar foto''s van veraf.
In de avond hebben we helaas geen kaaimannen ontdekt, dat was ook een programma onderdeel maar zonder succes. Overdag 1 in de verte gezien.
Hoe toeristisch wil je het hebben, op zaterdagavond kwam er een muziekgroepje met de traditionele muziek en 2 danseressen. Die danseressen stelden niet veel voor behalve dan hun heupwerk. Er moet toch een bouwtechnisch verschil zijn tussen de bekkengordel van deze vrouwen en die van mij, laat ik nu niet gaan generaliseren (maar eigenlijk bedoel ik ook die van jullie). Hoe zij die kunnen bewegen en schudden is verbazingwekkend.
Verder gehangmatteerd, gezwommen, gelezen en gegeten. Ook nog een jungletocht, dus boswandeling gemaakt. Helaas, geen slang gezien.
Op de terugweg echter, weer in de bus, zagen we er een in de rivierbedding liggen, zie foto. Gatver wat groot en wat fijn dat we er zo ver van af waren.
Nu inmiddels nog 2 dagen tropen te gaan. Ik ben voldaan, vind het een beetje spijtig om hier te vertrekken en deze periode af te sluiten maar het is ook goed zo.
Volgende week begint de volgende stage-ervaring. Ik ga dan naar een kinderrevalidatiecentrum in Belgie. Ik kom op een leefgroep met kinderen en jongeren met cerebrale parese, dat zijn de kinderen met verlammingen en spasmen. Ben erg benieuwd en heb daar ook weer zin in.
Door de week zal ik daar intern verblijven en in de komende 2 weekenden logeer ik bij mijn moeder. Dat even als huishoudelijke mededeling ter afsluiting.
xx
Fijn dat jullie me hebben willen volgen,
Na al de gedane stage-arbeid was het een heerlijk gevoel om op vrijdag 'op vakantie' te kunnen gaan. Dat wil zeggen, op een trip naar het binnenland.
Met 9 andere mensen, onbekenden, gingen we op weg naar Anaula Resort, aan de Boven-Surinamerivier.
De busrit was op den duur slaapverwekkend dus al helemaal vakantie.
Na 2 en half uur kwamen we bij het eindpunt, Atjoni. Dit is de opstapplaats in de boot, ofwel korjaal. Klinkt basic en authentiek maar er zit gewoon een buitenboordmoter op hoor. Maar goed ook, anders zou het een dagtocht geworden zijn.
Wel een prachtige dagtocht, dat dan weer wel. Maar nu duurde het maar 1 uur voordat we in het paradijs aankwamen. Hele mooie plek, leuke cabana en heerlijk rustig. Geen auto's alleen het geluid van de rivier. Meestal dan.
Er kwamen natuurlijk ook andere boten langs met motoren. Langs de rivier zijn namelijk vele dorpen en de bewoners reizen per korjaal. Maar de meesten blijven gewoon in hun dorp om te wassen in de rivier en eten te koken in de hut en de kinderen te verzorgen. En mobiel bellen af en toe.
Op de dag dat wij een dorp gingen bezoeken was iedereen in de rivier om te ponsen. Dat doen ze ongeveer 1 x per 4 jaar. Iemand heeft dan diep in het bos bepaalde lianen gevonden. Die worden gekapt, een hele nacht zacht gemaakt door er op te slaan en de volgende dag, deze zaterdag dus, in het water gegooid. Er komt dan een stof vrij waardoor de vissen bedwelmd raken en naar boven komen drijven. Op die manier hebben ze een gemakkelijke vangst.
Het maken van foto's wordt niet zo op prijs gesteld dus ik heb alleen maar foto''s van veraf.
In de avond hebben we helaas geen kaaimannen ontdekt, dat was ook een programma onderdeel maar zonder succes. Overdag 1 in de verte gezien.
Hoe toeristisch wil je het hebben, op zaterdagavond kwam er een muziekgroepje met de traditionele muziek en 2 danseressen. Die danseressen stelden niet veel voor behalve dan hun heupwerk. Er moet toch een bouwtechnisch verschil zijn tussen de bekkengordel van deze vrouwen en die van mij, laat ik nu niet gaan generaliseren (maar eigenlijk bedoel ik ook die van jullie). Hoe zij die kunnen bewegen en schudden is verbazingwekkend.
Verder gehangmatteerd, gezwommen, gelezen en gegeten. Ook nog een jungletocht, dus boswandeling gemaakt. Helaas, geen slang gezien.
Op de terugweg echter, weer in de bus, zagen we er een in de rivierbedding liggen, zie foto. Gatver wat groot en wat fijn dat we er zo ver van af waren.
Nu inmiddels nog 2 dagen tropen te gaan. Ik ben voldaan, vind het een beetje spijtig om hier te vertrekken en deze periode af te sluiten maar het is ook goed zo.
Volgende week begint de volgende stage-ervaring. Ik ga dan naar een kinderrevalidatiecentrum in Belgie. Ik kom op een leefgroep met kinderen en jongeren met cerebrale parese, dat zijn de kinderen met verlammingen en spasmen. Ben erg benieuwd en heb daar ook weer zin in.
Door de week zal ik daar intern verblijven en in de komende 2 weekenden logeer ik bij mijn moeder. Dat even als huishoudelijke mededeling ter afsluiting.
xx
Fijn dat jullie me hebben willen volgen,
-
03 December 2014 - 09:10
Wendy:
Hoi Pauline,
Een hele goede terugreis en veel plezier in Belgie op je nieuwe stageadres.
Groetjes Wendy -
03 December 2014 - 16:18
Ria:
Fijn dat je een voldaan gevoel hebt en weeral uitkijkt naar het volgende avontuur!
Veilige reis terug! -
03 December 2014 - 20:21
Je Broer Albèrt :
Nou zus ik wens je een goede terugreis en zie je komende vrijdagmiddag wel even om je welkom te heten. Blijft me verbazen hoe snel alles gegaan is, maar dat zal voor jou nog wel erger zijn schat ik. Tot vrijdag. X -
08 December 2014 - 22:21
Tam:
hey Plien, heb je al gezien natuurlijk maar nu pas het laatste blog gelezen, toch een leuk uitstapje zo ff het woud in en een ander Suriname zien. Zoals je het beschrijft doet het e aan de binnenlanden van Brazilië denken, slangen en kaaimannen... die schijnen geen mensen te eten, afijn... dat zeggen ze allemaal :-)
fijn dat je er weer bent! en veel succes en ook plezier in Belgie X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
